കാല്പനികത എന്റെ പുതപ്പല്ല
ദാരശനികത അതിന്റെ പൊയ് മുഖമല്ല
കാതര നയനകള്,
കാരുണ്യ മൂര്ത്തികള്,
ഭിക്ഷുക്കള്,
മനുഷ്യ ദൈവങ്ങള്,
താരങ്ങളൊക്കെ
കൊഞ്ഞനംകുത്തുന്ന നേരം
പോക്കുവെയില് കൊള്ളാന്
മരത്തണലില്ലെങ്ങും
ശബ്ദം, യന്ത്രക്കാറ്റാടി കരയുന്ന മാത്രം.
മരുപ്പച്ചതേടി നടക്കാന് വഴിയില്ല
വഴിയില് പിരിപ്പൂ കരങ്ങള്.
സ്വപ്നാടനത്തിനായ് ഞാനില്ല,
കിട്ടുന്ന കാശിന്നു വില്ക്കാന് തുനിയട്ടെ
എന്റെ പണിയെങ്ങു മെത്താത്തഭവനം!.
nice
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ