ഏതോ ഒരദ്യശ്യലോകം കെട്ടിപ്പടുക്കാനായിരുന്നു ആ ശ്രമം.
അടിത്തറയില്ലാതെ, ഒന്നിനുമീതെ ഒന്നായി വെറുതെ കയട്ടിവെച്ച വിചാരങ്ങൾ. ഒടുവിലൊരു ചീട്ട്‌ കൊട്ടാരത്തിന്റെ അന്ത്യം അതിനുണ്ടാവുമെന്നറിയാമെങ്കിലും ആ കെട്ടിപ്പടുക്കൽ തുടർന്നതേയുള്ളു.
ആദ്യത്തെ യാത്ര ഒരു പൂവിനെ തേടിയയിരുന്നു. വർണ്ണങ്ങളില്ലാത്ത, എന്നാൽ വശ്യമായ ഒരു പൂവ്‌. കണ്ടുമുട്ടിയവയിൽ പലതിനും ബഹുവർണ്ണങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു, ചിലതാകെട്ടെ തീർത്തും വിവർണ്ണങ്ങളായിരുന്നു, ഒട്ടും കന്തിയില്ലാത്തവ. ഇനി അവസാനം കണ്ടെത്തിയവയോ, ചതുപ്പിൽ വിടർന്നവയും - ഒരിക്കലും പറിക്കാൻ പറ്റാത്ത അത്ര അകലത്തിലും.....
എങ്കിലും യത്ര അവസാനിപ്പിച്ചില്ല. ഒടുവിൽ തളർന്നവശനായ്‌ വഴിയരികിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ ഒരു കുടം വെള്ളവുമായ്‌ ആരെങ്കിലും വരാതിരിക്കുമോ.
(ആദ്യ കാല സമ്പാദ്യത്തിലൊന്ന്)
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ