ആദ്യമായും അവസാനമായും ഒരിക്കലേ ഞാൻ പല്ലുക്കുത്തിയോടൊപ്പം ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടുള്ളു.
പല്ലുക്കുത്തിയുടെ യഥാർത്ഥപേരു പറയുന്നത്‌ ഉചിതമല്ലല്ലോ, രൂപം മാത്രം പറയാം, നരച്ച താടിയും മുടിയും - എന്ന് വച്ച്‌ പൂരാവയസ്സനൊന്നുമല്ല- ഒരിക്കലും അത്‌ ചീകി ഒതുക്കി വച്ചതായ്‌ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല, വേളുത്ത മുണ്ടും ഷർട്ടും വേഷം, ഒരിക്കലും അവ ഇസ്തിരി ഇട്ടതായി കണ്ടിട്ടില്ല, അതുപോലെ മുണ്ട്‌ മടക്കിയുടുക്കുന്നതും കണ്ടിട്ടില്ല, നിലത്തുകൂടെ വലിച്ചിഴച്ചു നടക്കുന്ന മുണ്ടിന്റെ അറ്റം ചളിപുരണ്ട്‌ ചുവന്നു കൊഴുത്തിട്ടുണ്ടാകും. ഇത്രയൊക്കെ യാണെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ ഓഫീസിലെ ഏറ്റവും വലിയ ബുദ്ധിജീവി ഈ പല്ലുക്കുത്തി തന്നെ യായിരുന്നു. ഇടക്കിടയ്ക്ക്‌ വരുന്ന ദുർന്നടപ്പ്‌ രോഗവും, വായിൽ എപ്പോഴുമുള്ള വികൃതമാക്കപ്പെട്ട പാട്ടുകളും ചേർന്നാൽ പല്ലുക്കുത്തി പരിപൂർണ്ണനായി.
ഞങ്ങളുടെ ഓഫീസിന്റെ ഒരു സെറ്റപ്പ്‌ വച്ച്‌ എല്ല്ലാവർക്കും ഒരുമിച്ചിരുന്നു ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ കഴിയാറില്ല, അന്ന് പക്ഷെ എന്റെ കൂടെ യാദൃശ്ചികമായി മേൽപ്പറഞ്ഞ മഹാൻ ഊൺ കഴിക്കാനെത്തി. ഞാനൊക്കെ കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തിന്റെ പത്തിലോന്നുമാത്രം വാഴയിലയിൽ പൊതിഞ്ഞു കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്നു, പാവപ്പെട്ട ഭാര്യ കൊഴപ്പാകത്തിൽ വിളമ്പിവച്ച ചോർ ഏതാണ്ട്‌ രണ്ടുരുളയേ വരൂ, അതു തന്നെ ഉണ്ടാക്കിയ ഭാര്യയെ മുച്ചൂടും തെറിപറഞ്ഞ് അങ്ങേർ തിന്നുതീർത്തു. എന്റെ ചോറു തുടങ്ങിയിട്ടെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു, പിന്നീടാണ് പല്ലുക്കുത്തിയുടെ വിശ്വരൂപം ഞാൻ കണ്ടത്‌, വായ കഴുകിയ ശേഷം മടിയിൽ കരുതിയ ഒരു ചെറിയ കഷ്ണം ഈർക്കില എടുത്ത്‌ പല്ലിൽ കുത്താൻ തുടങ്ങി. പല്ലുകൾക്കിടയിൽ കുരുങ്ങി ക്കിടന്ന അഴുക്കുഭക്ഷണം മുഴുവൻ പുറത്ത്‌ വന്നു, അത്‌ താടിയിലും മുടിയിലും പറ്റിച്ച്‌, ചവച്ചരച്ച്‌ അദ്ദേഹം ലോകകാര്യങ്ങൾ മുഴുവൻ എന്നോട്‌ പറയാൻ തുടങ്ങി. എന്റമ്മോ, ജീവിതത്തിൽ ഇത്രയും ടെൻഷനടിച്ച്‌ ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ തിരുവായിൽ നിന്നും എന്റേതിലേക്ക്‌ തെറിക്കാതിരിക്കാൻ ഞാൻ ആവുന്നതും ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, എന്നാലും എന്റെ ചോറിൻ അന്ന് ഒരു പഴംചോറിന്റെ സ്വാദുകൂടിച്ചേർന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നോ..?
അതിനുശേഷമ്മം പല്ലുക്കുത്തിയെ ആ ഏരിയയിലെങ്ങാനും കാണ്ടാൽ അന്ന് ഞാൻ ചോറുകഴിക്കാറില്ല..!
പല്ലുക്കുത്തിയുടെ യഥാർത്ഥപേരു പറയുന്നത്‌ ഉചിതമല്ലല്ലോ, രൂപം മാത്രം പറയാം, നരച്ച താടിയും മുടിയും - എന്ന് വച്ച്‌ പൂരാവയസ്സനൊന്നുമല്ല- ഒരിക്കലും അത്‌ ചീകി ഒതുക്കി വച്ചതായ്‌ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല, വേളുത്ത മുണ്ടും ഷർട്ടും വേഷം, ഒരിക്കലും അവ ഇസ്തിരി ഇട്ടതായി കണ്ടിട്ടില്ല, അതുപോലെ മുണ്ട്‌ മടക്കിയുടുക്കുന്നതും കണ്ടിട്ടില്ല, നിലത്തുകൂടെ വലിച്ചിഴച്ചു നടക്കുന്ന മുണ്ടിന്റെ അറ്റം ചളിപുരണ്ട്‌ ചുവന്നു കൊഴുത്തിട്ടുണ്ടാകും. ഇത്രയൊക്കെ യാണെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ ഓഫീസിലെ ഏറ്റവും വലിയ ബുദ്ധിജീവി ഈ പല്ലുക്കുത്തി തന്നെ യായിരുന്നു. ഇടക്കിടയ്ക്ക്‌ വരുന്ന ദുർന്നടപ്പ്‌ രോഗവും, വായിൽ എപ്പോഴുമുള്ള വികൃതമാക്കപ്പെട്ട പാട്ടുകളും ചേർന്നാൽ പല്ലുക്കുത്തി പരിപൂർണ്ണനായി.
ഞങ്ങളുടെ ഓഫീസിന്റെ ഒരു സെറ്റപ്പ്‌ വച്ച്‌ എല്ല്ലാവർക്കും ഒരുമിച്ചിരുന്നു ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ കഴിയാറില്ല, അന്ന് പക്ഷെ എന്റെ കൂടെ യാദൃശ്ചികമായി മേൽപ്പറഞ്ഞ മഹാൻ ഊൺ കഴിക്കാനെത്തി. ഞാനൊക്കെ കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തിന്റെ പത്തിലോന്നുമാത്രം വാഴയിലയിൽ പൊതിഞ്ഞു കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്നു, പാവപ്പെട്ട ഭാര്യ കൊഴപ്പാകത്തിൽ വിളമ്പിവച്ച ചോർ ഏതാണ്ട്‌ രണ്ടുരുളയേ വരൂ, അതു തന്നെ ഉണ്ടാക്കിയ ഭാര്യയെ മുച്ചൂടും തെറിപറഞ്ഞ് അങ്ങേർ തിന്നുതീർത്തു. എന്റെ ചോറു തുടങ്ങിയിട്ടെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു, പിന്നീടാണ് പല്ലുക്കുത്തിയുടെ വിശ്വരൂപം ഞാൻ കണ്ടത്‌, വായ കഴുകിയ ശേഷം മടിയിൽ കരുതിയ ഒരു ചെറിയ കഷ്ണം ഈർക്കില എടുത്ത്‌ പല്ലിൽ കുത്താൻ തുടങ്ങി. പല്ലുകൾക്കിടയിൽ കുരുങ്ങി ക്കിടന്ന അഴുക്കുഭക്ഷണം മുഴുവൻ പുറത്ത്‌ വന്നു, അത്‌ താടിയിലും മുടിയിലും പറ്റിച്ച്‌, ചവച്ചരച്ച്‌ അദ്ദേഹം ലോകകാര്യങ്ങൾ മുഴുവൻ എന്നോട്‌ പറയാൻ തുടങ്ങി. എന്റമ്മോ, ജീവിതത്തിൽ ഇത്രയും ടെൻഷനടിച്ച്‌ ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ തിരുവായിൽ നിന്നും എന്റേതിലേക്ക്‌ തെറിക്കാതിരിക്കാൻ ഞാൻ ആവുന്നതും ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, എന്നാലും എന്റെ ചോറിൻ അന്ന് ഒരു പഴംചോറിന്റെ സ്വാദുകൂടിച്ചേർന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നോ..?
അതിനുശേഷമ്മം പല്ലുക്കുത്തിയെ ആ ഏരിയയിലെങ്ങാനും കാണ്ടാൽ അന്ന് ഞാൻ ചോറുകഴിക്കാറില്ല..!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ