യുഗങ്ങള്‍ കാവല്‍നില്‍ക്കും
നിന്‍ സരസ്സിനരികില്‍ ഞാന്‍
വിനീതനായ് നിന്ന് മുരടനക്കി
തലയിലഹങ്കാരത്തിന്‍
കെട്ടഴിച്ചുഞാന്‍ കക്ഷത്തില്‍
തിരുകി വായപൊത്തി
കഴിയാവുന്നിടത്തോളം
വളച്ചിരുന്നു നട്ടെല്ല്, നിന്നില്‍
കണ്ണും മിഴിച്ച് ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു
അരികിലരയന്നവുമായ്
നീ നീന്തിത്തുടിച്ചു, തരിലിളം
താമര നുള്ളിക്കളിച്ചു
കരയിലെന്നോളവും ആ
ഉല്ലാസ വെള്ളം തെറിച്ചു
ഈറനെടുത്തെങ്ങോ
മറഞ്ഞുവോ നീ ? കരയില്‍
കരിവള പിടിച്ചു നില്‍ക്കുംഎന്റെ
മനതാരിലെന്തേ കയറിയില്ല...?!